бягля́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бягля́к | беглякі́ | |
бегляка́ | бегляко́ў | |
бегляку́ | бегляка́м | |
бегляка́ | бегляко́ў | |
бегляко́м | бегляка́мі | |
бегляку́ | бегляка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)