бягля́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бягля́к | беглякі́ | |
| бегляка́ | бегляко́ў | |
| бегляку́ | бегляка́м | |
| бегляка́ | бегляко́ў | |
| бегляко́м | бегляка́мі | |
| бегляку́ | бегляка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)