буўды́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буўды́рнік буўды́рнікі
Р. буўды́рніка буўды́рнікаў
Д. буўды́рніку буўды́рнікам
В. буўды́рніка буўды́рнікаў
Т. буўды́рнікам буўды́рнікамі
М. буўды́рніку буўды́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)