буўды́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| буўды́рнік | буўды́рнікі | |
| буўды́рніка | буўды́рнікаў | |
| буўды́рніку | буўды́рнікам | |
| буўды́рніка | буўды́рнікаў | |
| буўды́рнікам | буўды́рнікамі | |
| буўды́рніку | буўды́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)