буя́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. буя́чнік
Р. буя́чніку
Д. буя́чніку
В. буя́чнік
Т. буя́чнікам
М. буя́чніку

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)