бутылкаўчу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бутылкаўчу́к | бутылкаўчукі | |
бутылкаўчуку | бутылкаўчукаў | |
бутылкаўчуку | бутылкаўчукам | |
бутылкаўчу́к | бутылкаўчукі | |
бутылкаўчукам | бутылкаўчукамі | |
бутылкаўчуку | бутылкаўчуках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)