бутура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бутура́ю бутура́ем
2-я ас. бутура́еш бутура́еце
3-я ас. бутура́е бутура́юць
Прошлы час
м. бутура́ў бутура́лі
ж. бутура́ла
н. бутура́ла
Загадны лад
2-я ас. бутура́й бутура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бутура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)