буся́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| буся́чнік | буся́чнікі | |
| буся́чніка | буся́чнікаў | |
| буся́чніку | буся́чнікам | |
| буся́чніка | буся́чнікаў | |
| буся́чнікам | буся́чнікамі | |
| буся́чніку | буся́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)