буслі́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. буслі́ха буслі́хі
Р. буслі́хі буслі́х
Д. буслі́се буслі́хам
В. буслі́ху буслі́х
Т. буслі́хай
буслі́хаю		 буслі́хамі
М. буслі́се буслі́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)