бусле́ніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бусле́ніца бусле́ніцы
Р. бусле́ніцы бусле́ніц
Д. бусле́ніцы бусле́ніцам
В. бусле́ніцу бусле́ніцы
Т. бусле́ніцай
бусле́ніцаю		 бусле́ніцамі
М. бусле́ніцы бусле́ніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)