буса́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. буса́чнік буса́чнікі
Р. буса́чніка буса́чнікаў
Д. буса́чніку буса́чнікам
В. буса́чніка буса́чнікаў
Т. буса́чнікам буса́чнікамі
М. буса́чніку буса́чніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)