буса́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
буса́к | бусакі́ | |
бусака́ | бусако́ў | |
бусаку́ | бусака́м | |
буса́к | бусакі́ | |
бусако́м | бусака́мі | |
бусаку́ | бусака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)