бурчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| бурчэ́нне | бурчэ́нні | |
| бурчэ́ння | бурчэ́нняў | |
| бурчэ́нню | бурчэ́нням | |
| бурчэ́нне | бурчэ́нні | |
| бурчэ́ннем | бурчэ́ннямі | |
| бурчэ́нні | бурчэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)