бу́рцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бу́рцік | бу́рцікі | |
бу́рціка | бу́рцікаў | |
бу́рціку | бу́рцікам | |
бу́рцік | бу́рцікі | |
бу́рцікам | бу́рцікамі | |
бу́рціку | бу́рціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)