бурле́ць

‘бурліць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бурле́е бурле́юць
Прошлы час
м. бурле́ў бурле́лі
ж. бурле́ла
н. бурле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бурле́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)