бурды́чыць

‘бурдычыць нешта незразумелае і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бурды́чу бурды́чым
2-я ас. бурды́чыш бурды́чыце
3-я ас. бурды́чыць бурды́чаць
Прошлы час
м. бурды́чыў бурды́чылі
ж. бурды́чыла
н. бурды́чыла
Загадны лад
2-я ас. бурды́ч бурды́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бурды́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)