бура́чнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
бура́чнікавыя | |
бура́чнікавых | |
бура́чнікавым | |
бура́чнікавыя | |
бура́чнікавымі | |
бура́чнікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)