бураві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бураві́к буравікі́
Р. буравіка́ буравіко́ў
Д. буравіку́ буравіка́м
В. буравіка́ буравіко́ў
Т. буравіко́м буравіка́мі
М. буравіку́ буравіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)