бу́нцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бу́нцік | бу́нцікі | |
бу́нціка | бу́нцікаў | |
бу́нціку | бу́нцікам | |
бу́нцік | бу́нцікі | |
бу́нцікам | бу́нцікамі | |
бу́нціку | бу́нціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)