булькаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
булькаце́нне | |
булькаце́ння | |
булькаце́нню | |
булькаце́нне | |
булькаце́ннем | |
булькаце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
булькаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
булькаце́нне | |
булькаце́ння | |
булькаце́нню | |
булькаце́нне | |
булькаце́ннем | |
булькаце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)