бульбя́нік

‘бацвінне бульбы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бульбя́нік
Р. бульбя́ніку
Д. бульбя́ніку
В. бульбя́нік
Т. бульбя́нікам
М. бульбя́ніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)