булды́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| булды́рнік | булды́рнікі | |
| булды́рніка | булды́рнікаў | |
| булды́рніку | булды́рнікам | |
| булды́рніка | булды́рнікаў | |
| булды́рнікам | булды́рнікамі | |
| булды́рніку | булды́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)