буко́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. буко́нніца буко́нніцы
Р. буко́нніцы буко́нніц
Д. буко́нніцы буко́нніцам
В. буко́нніцу буко́нніцы
Т. буко́нніцай
буко́нніцаю		 буко́нніцамі
М. буко́нніцы буко́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)