буйнапло́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
буйнапло́днік | буйнапло́днікі | |
буйнапло́дніка | буйнапло́днікаў | |
буйнапло́дніку | буйнапло́днікам | |
буйнапло́днік | буйнапло́днікі | |
буйнапло́днікам | буйнапло́днікамі | |
буйнапло́дніку | буйнапло́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)