буга́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. буга́йнік
Р. буга́йніку
Д. буга́йніку
В. буга́йнік
Т. буга́йнікам
М. буга́йніку

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)