брыскану́ць

‘пырснуць, пачаць крапаць (пра дождж)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. брыскане́ брыскану́ць
Прошлы час
м. брыскану́ў брыскану́лі
ж. брыскану́ла
н. брыскану́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час брыскану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)