брынчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. брынчэ́нне
Р. брынчэ́ння
Д. брынчэ́нню
В. брынчэ́нне
Т. брынчэ́ннем
М. брынчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)