брынча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. брынча́нне
Р. брынча́ння
Д. брынча́нню
В. брынча́нне
Т. брынча́ннем
М. брынча́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)