бры́ндзік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бры́ндзік | бры́ндзікі | |
бры́ндзіка | бры́ндзікаў | |
бры́ндзіку | бры́ндзікам | |
бры́ндзіка | бры́ндзікаў | |
бры́ндзікам | бры́ндзікамі | |
бры́ндзіку | бры́ндзіках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)