брыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
брыка́нне | |
брыка́ння | |
брыка́нню | |
брыка́нне | |
брыка́ннем | |
брыка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
брыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
брыка́нне | |
брыка́ння | |
брыка́нню | |
брыка́нне | |
брыка́ннем | |
брыка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)