брыгадэнфю́рар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
брыгадэнфю́рар | брыгадэнфю́рары | |
брыгадэнфю́рара | брыгадэнфю́рараў | |
брыгадэнфю́рару | брыгадэнфю́рарам | |
брыгадэнфю́рара | брыгадэнфю́рараў | |
брыгадэнфю́рарам | брыгадэнфю́рарамі | |
брыгадэнфю́рару | брыгадэнфю́рарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)