брыга́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыга́днік брыга́днікі
Р. брыга́дніка брыга́днікаў
Д. брыга́дніку брыга́днікам
В. брыга́дніка брыга́днікаў
Т. брыга́днікам брыга́днікамі
М. брыга́дніку брыга́дніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)