бру́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бру́шка | бру́шкі | |
бру́шка | бру́шкаў | |
бру́шку | бру́шкам | |
бру́шка | бру́шкі | |
бру́шкам | бру́шкамі | |
бру́шку | бру́шках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)