бручко́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бручко́ўнік
Р. бручко́ўніку
Д. бручко́ўніку
В. бручко́ўнік
Т. бручко́ўнікам
М. бручко́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)