бруха́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бруха́ч | брухачы́ | |
| брухача́ | брухачо́ў | |
| брухачу́ | брухача́м | |
| брухача́ | брухачо́ў | |
| брухачо́м | брухача́мі | |
| брухачу́ | брухача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)