бруха́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бруха́ч брухачы́
Р. брухача́ брухачо́ў
Д. брухачу́ брухача́м
В. брухача́ брухачо́ў
Т. брухачо́м брухача́мі
М. брухачу́ брухача́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)