бру́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бру́ха бру́хі
Р. бру́ха бру́хаў
Д. бру́ху бру́хам
В. бру́ха бру́хі
Т. бру́хам бру́хамі
М. бру́се бру́хах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)