брунжа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
брунжа́нне | |
брунжа́ння | |
брунжа́нню | |
брунжа́нне | |
брунжа́ннем | |
брунжа́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
брунжа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
брунжа́нне | |
брунжа́ння | |
брунжа́нню | |
брунжа́нне | |
брунжа́ннем | |
брунжа́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)