брука́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
брука́р | брукары́ | |
брукара́ | брукаро́ў | |
брукару́ | брукара́м | |
брукара́ | брукаро́ў | |
брукаро́м | брукара́мі | |
брукару́ | брукара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)