бру́здзіць

‘вярзці, вытвараць што-небудзь, бесцырымонна сябе паводзіць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бру́зджу бру́здзім
2-я ас. бру́здзіш бру́здзіце
3-я ас. бру́здзіць бру́здзяць
Прошлы час
м. бру́здзіў бру́здзілі
ж. бру́здзіла
н. бру́здзіла
Загадны лад
2-я ас. бру́здзі бру́здзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бру́здзячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)