бружме́левыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
бружме́левыя | |
бружме́левых | |
бружме́левым | |
бружме́левыя | |
бружме́левымі | |
бружме́левых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)