бру́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бру́джанне | бру́джанні | |
бру́джання | бру́джанняў | |
бру́джанню | бру́джанням | |
бру́джанне | бру́джанні | |
бру́джаннем | бру́джаннямі | |
бру́джанні | бру́джаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)