брудаво́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брудаво́знік брудаво́знікі
Р. брудаво́зніка брудаво́знікаў
Д. брудаво́зніку брудаво́знікам
В. брудаво́зніка брудаво́знікаў
Т. брудаво́знікам брудаво́знікамі
М. брудаво́зніку брудаво́зніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)