бро́нхікум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бро́нхікум
Р. бро́нхікуму
Д. бро́нхікуму
В. бро́нхікум
Т. бро́нхікумам
М. бро́нхікуме

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)