бро́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бро́ннік | бро́ннікі | |
бро́нніка | бро́ннікаў | |
бро́нніку | бро́ннікам | |
бро́нніка | бро́ннікаў | |
бро́ннікам | бро́ннікамі | |
бро́нніку | бро́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)