бро́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бро́ннік бро́ннікі
Р. бро́нніка бро́ннікаў
Д. бро́нніку бро́ннікам
В. бро́нніка бро́ннікаў
Т. бро́ннікам бро́ннікамі
М. бро́нніку бро́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)