браняка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. браняка́тар браняка́тары
Р. браняка́тара браняка́тараў
Д. браняка́тару браняка́тарам
В. браняка́тар браняка́тары
Т. браняка́тарам браняка́тарамі
М. браняка́тары браняка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)