браняві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. браняві́к браневікі́
Р. браневіка́ браневіко́ў
Д. браневіку́ браневіка́м
В. браняві́к браневікі́
Т. браневіко́м браневіка́мі
М. браневіку́ браневіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)