бра́нтка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бра́нтка бра́нткі
Р. бра́нткі бра́нтак
Д. бра́нтцы бра́нткам
В. бра́нтку бра́нткі
Т. бра́нткай
бра́нткаю		 бра́нткамі
М. бра́нтцы бра́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)