бранзо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бранзо́ўшчык бранзо́ўшчыкі
Р. бранзо́ўшчыка бранзо́ўшчыкаў
Д. бранзо́ўшчыку бранзо́ўшчыкам
В. бранзо́ўшчыка бранзо́ўшчыкаў
Т. бранзо́ўшчыкам бранзо́ўшчыкамі
М. бранзо́ўшчыку бранзо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)