бо́ўтка
‘шост для перасоўвання на лодцы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бо́ўтка | бо́ўткі | |
| бо́ўткі | бо́ўтак | |
| бо́ўтцы | бо́ўткам | |
| бо́ўтку | бо́ўткі | |
| бо́ўткай бо́ўткаю |
бо́ўткамі | |
| бо́ўтцы | бо́ўтках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)