бортура́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бортура́ч | бортурачы́ | |
| бортурача́ | бортурачо́ў | |
| бортурачу́ | бортурача́м | |
| бортурача́ | бортурачо́ў | |
| бортурачо́м | бортурача́мі | |
| бортурачу́ | бортурача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)