бо́ма

‘кол’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́ма бо́мы
Р. бо́мы бо́м
Д. бо́ме бо́мам
В. бо́му бо́мы
Т. бо́май
бо́маю		 бо́мамі
М. бо́ме бо́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)