бо́кс
‘памяшка+нне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бо́кс | бо́ксы | |
бо́кса | бо́ксаў | |
бо́ксу | бо́ксам | |
бо́кс | бо́ксы | |
бо́ксам | бо́ксамі | |
бо́ксе | бо́ксах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)